Hazard występuje powszechnie wśród wszystkich warstw społecznych. Jest legalny i wspierany środowiskowo, ze względu na bardzo duże dochody państwa. Może mieć różne formy takie jak gry w kasynie, gry w karty, gry liczbowe, gry na automatach, obstawianie wyników sportowych. Gry hazardowe są dla wielu osób regularną formą rozrywki, aktywności towarzyskiej, która poprawia im nastrój, relaksuje i wypełnia wolny czas. Ostatnimi czasami jednak obserwuje się nasilenie zjawiska patologicznego hazardu. Coraz więcej ludzi traci kontrolę nad zachowaniem podczas gry.
Uzależnienie od hazardu ma charakter liniowy i obejmuje kilka etapów:
W początkowym fazie grania, pojawiają się zazwyczaj nieregularne wzmocnienia w postaci dużej wygranej. Mają one często znaczący wpływ na późniejsze trudności z oszacowaniem, kiedy należy przestać. Chorzy zaczynają wydawać na grę coraz więcej środków, ponosząc coraz większe straty. Następnie coraz większa chęć odegrania tych strat doprowadza w końcu do uzależnienia. Nie będąc w stanie wycofać się w odpowiednim momencie i zaprzestać gry, chorzy popadają w poważne problemy finansowe. Zaczynają zaniedbywać życie osobiste i zawodowe. Nałóg wpływa negatywnie na ich społeczną, psychiczną i ekonomiczną sytuację życiową.
Patologiczny hazard wiąże się z rozpoznaniem co najmniej pięciu z poniżej zamieszczonych zachowań:
Poszukując przyczyn uzależnienia od hazardu, należy wziąć pod uwagę zarówno czynniki genetyczne jak i środowiskowe. Zauważono wspólne cechy u osób uzależnionych od hazardu. Są to między innymi buntowniczość, niekonwencjonalność, nierozumienie norm społecznych. Często współwystępuje również skłonność do nierealistycznego myślenia, poszukiwanie stymulujących sytuacji oraz skłonność do ucieczek od rzeczywistości.
Leczenie pacjentów uzależnionych od hazardu jest podobne do leczenia pacjentów z innymi uzależnieniami. Najczęściej stosowana jest terapia poznawczo – behawioralna.